சுவையான கொழுக்கட்டை சாப்பிடவாவது வினாயகர் சதுர்த்தி வந்து போகட்டும்.

பிரம்மாண்டமான வினாயகர் சிலைகள், காதைக் கிழிக்கும் குத்துப் பாடல்கள் ( மற்ற ஊர்களில் எப்படி என்று தெரியாது. வேலூரில் முதல் ஒரு மணி நேரம் மட்டும்தான் பக்திப்பாடல்கள், அதன் பின்பு ஒன்லி குத்து சாங்ஸ் )  அவர் கையிலே திணிக்கப்படும் ஆயுதங்கள், வினாயகர் சதுர்த்தி ஊர்வலங்கள், அதிலே நிகழ்த்தப்படும் வெறுப்புரைகள், கலவரத்திற்கு திட்டமிடும் நோக்கிலேயே கேட்கும் ஊர்வலப்பாதைகள், மாசு படும் நீர் நிலைகள் இவைகள் எல்லாமே வினாயகர் சதுர்த்தி என்றால் ஒரு அச்சத்தை ஏற்படுத்தினாலும் இனிமையான ஒரே ஒரு விஷயம் மட்டும் உண்டு. 

அது வினாயகர் சதுர்த்திக்காக செய்யப்படும் கொழுக்கட்டை. மற்ற

நாட்களில் செய்யலாம் என்றாலும் யாரும் செய்வதில்லை. ஏன்

இது போன்ற தினங்களில் கூட அதற்குரிய தின்பண்டங்கள் உண்டா

என்ற கேள்வியை நான் கேட்டாலும் நீங்கள் என்ன பூஜையா

செய்யப் போகின்றீர்கள் என்ற பதில் வந்தாலும் கூட, அந்த

பொருள் தயாராகி விடும். 

நாளும் கிழமையும் நலிந்தோருக்கில்லை, ஞாயிறுக் கிழமையும்

பெண்களுக்கில்லை என்பது பணிக்குச் செல்லும் மகளிரின்

நிலை குறித்து கவிஞர் கந்தர்வன் பாடிய கவிதை. ஞாயிறு

போலவே மற்ற விடுமுறை நாட்களும் பெண்களுக்கும் இல்லை

என்பதை உண்மையாக்கும் வண்ணம் என் மனைவி நேற்று

செய்த சுவையான கொழுக்கட்டைகள் இங்கே.

நாவிற்கு இனிய கொழுக்கட்டைகள் சாப்பிட வாய்ப்பு கிடைப்பதற்கு

மட்டும் வினாயகர் சதுர்த்தி வந்தால் பரவாயில்லை என்று 

தோன்றுகிறது.

முதுகு ஒடிய ஒடிய முழுமையாய் கொழுக்கட்டை செய்தது என்

மனைவிதான். அதற்கு பூரணம் கிளறித் தந்தது யார் என்று மட்டும்

நான் சொல்ல மாட்டேன்.