மகிழ்ச்சியும் தயக்கமும்

தோழர் அ.கரீம், மூத்த வழக்கறிஞரும் இளம் எழுத்தாளருமானவர். "தாழிடப்பட்ட கதவுகள்" "சிதார் மரங்களில் இலைகள் பூப்பதில்லை" ஆகிய அவரது மனதை பாதிக்க வைக்கும் சிறுகதை தொகுப்புக்களைப் பற்றி ஏற்க்னவே இத்தளத்தில் பகிர்ந்து கொண்டுள்ளேன். "அகல்யாவுக்கும் ஒரு ரொட்டி" என்ற புதிய தொகுப்பு இருண்ட காலத்தின் உண்மைகளை பேசுகிற ஒரு நூல்.

நாம் நேசிக்கிற ஒரு எழுத்தாளர் நம்முடைய நூலைப் பற்றி எழுதுவது பெருமைதானே! தோழர் அ.கரீம் நேற்று அவருடைய முக நூல் பக்கத்தில் "முற்றுகை" தொடர்பாக எழுதியிருந்ததை பகிர்ந்து கொள்கிறேன்.

அவரது பதிவு மகிழ்ச்சியளித்தது என்பது உண்மை. பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டுமா என்ற தயக்கம் இருந்தது. "சரி, ஒரு விளம்பரம்தானே" என்று ஒரு குரல் மனதில் ஒலித்ததால் பகிர்ந்து கொண்டுள்ளேன்.

நன்றி தோழர் கரீம்

 நடந்து முடிந்த ஐந்து மாநில சட்டமன்றத் தேர்தலில் மேற்கு வங்காளத்தில் இடதுசாரி கட்சிகள் ஒரு இடத்தில் கூட வெற்றி பெறவில்லை. கடந்த 60 ஆண்டு காலத்தில் இடதுசாரிகள் இல்லாமல் மேற்குவங்க சட்டமன்றம் அமைவது இதுவே முதல் முறை. மேற்கு வங்கத்தில் ஏராளமான தாக்குதல்களையும் கொலைகளையும் சந்தித்து தியாகத்தில் பிறந்துதான் ஜோதிபாசு தலைமையிலான இடது முன்னணி அரசு. கிட்டத்தட்ட 28 ஆண்டுகாலம் மேற்கு வங்காளத்தில் இடதுசாரிகள் ஆட்சி இருந்தது. தற்போது அவர்களுடைய பங்களிப்பு இல்லாமல் இருப்பது பேரதிர்ச்சியே.

28 ஆண்டுகாலம் இடது முன்னணி அரசு இருப்பதற்கு கடந்த காலத்தில் அவர்கள் செய்த சுதந்திரப்போராட்டதோடு இணைந்த பல்வேறு மக்கள் நல போராட்டங்கள். அதில் ஒன்றுதான் வேலூர் சுரா எழுதிய இந்திய இன்சூரன்ஸ் ஊழியர்கள் சங்கம் நடத்திய "இலாக்கோ விஜில்" போராட்டம் குறித்த புனைவு வரலாற்று நாவல் " முற்றுகை."

ஏற்கனவே வங்காளத்தில் நடந்த போராட்டங்கள் குறித்த ஒரு புனைவு வரலாற்று நாவலை ரவிச்சந்திரன் அரவிந்தன் தமிழில் மொழிபெயர்த்த "சமரம் " நாவல் மிக முக்கியமானது.( அவசியம் வாசிக்க வேண்டிய நாவல் )

Ravichandran Aravindhan

.

முற்றுகை நாவலை வாசிப்பதன் மூலம் கம்ப்யூட்டர் என்பது இந்தியாவில் அறிமுகமாகாத காலத்தில் அது வந்த போது எப்படியான விளைவுகளை தொழிலாளிகள் மத்தியில் உருவாக்கியதும் என்பதும், ஒரு கம்ப்யூட்டர் 10 ஆயிரம் பேருடைய வேலை இழப்பை உண்டாக்கக்கூடிய மோசமான இயந்திரமாக அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது அது என்ன மாதிரியான விளைவுகளை அனைத்து தரப்பு மக்களுக்கும் ஏற்படுத்தியதையும் கண்முன் ஒரு காட்சி படத்தைப் போல இந்த நாவல் விவரிக்கிறது.

1967ல் படித்தவர்களுக்கு வேலை வாய்ப்பு இல்லாமல் இருந்த போது நேரு அவர்கள் அறிமுகப்படுத்திய சூப்பர் கம்ப்யூட்டர் இருக்கும் வேலையையும் பறிக்கும் ஒரு ஏற்பாடாக கொண்டு வந்து புகுத்தி அதை இன்சூரன்ஸ் ஊழியர்கள் சங்கம் நடத்திய ஒரு வீரம் செறிந்த போராட்டமே இந்த முற்றுகை நாவல்.

இன்சூரன்ஸ் ஊழியர்கள் சங்கம் நடத்திய இந்த போராட்டம் நியாயமானது என்று கல்கத்தாவில் இருக்கக்கூடிய அனைத்து தொழிற்சங்க மாணவர் வாலிபர் மாதர் சங்க அமைப்புகள் அனைத்தும் ஆதரவு தெரிவித்தும் ஒவ்வொரு அமைப்பும் ஒவ்வொரு நாள் அந்தப் போராட்டத்தில் பங்கு எடுப்பதாக உறுதி கொடுத்து பங்கெடுத்து பல மாதங்கள் தொடர்ச்சியாக நீடித்த ஒரு மாபெரும் போராட்டத்தையும் அப்போதைய அரசு மறைமுகமாக பெரும் நிறுவனங்களுக்கு ஆதரவைத் தெரிவித்ததையும் அந்த பின்னால் இருந்த சூதையும் அப்போது இருந்த உண்மையான தொழிற்சங்க தலைவர்களின் பாத்திரம் வழியே பேசுகிறது.

இதனிடையே துர்கா பூஜை வருவதையொட்டி அது அந்த மாநிலத்தின் கலாச்சார திருவிழாவாக இருப்பதினால் குடும்பத்துடன் இருக்கவே எல்லோரும் நினைப்பார்கள். அப்படி ஒருவேளை சென்று விட்டால் உடனடியாக கம்ப்யூட்டரை கொண்டுவந்து நிறுவனம் நிறுவி விடும்.

ஏற்கனவே ஒரு நிறுவனமானது இப்படி தொழிலாளர்கள் தங்களுடைய கோரிக்கைக்காக போராடிக் கொண்டு இருக்கும் போது, பண்டிகையொட்டி ஐந்து நாள் போராட்டத்தை ஒத்தி வைத்ததை வாய்ப்பாக பயன்படுத்தி அந்த நிறுவனம் ஒட்டுமொத்தமாக அலுவலகத்தை காலி செய்துகொண்டு பம்பாய்க்கு சென்றதை அனுபவ பாடமாக தொழிற்சங்கத் தலைவர்கள் உள்வாங்கிக்கொண்டு தொழிலாளர்கள் போராட்டம் நடக்க வேண்டும் அதே போல மக்களின் திருவிழாவும் கொண்டாட வேண்டும் என்ன செய்யலாம் என்று யோசித்த போது ஏன் துர்கா பூஜையை போராட்டப் பந்தலிலேயே கொண்டாடக் கூடாது என்று முடிவு செய்ததினால் அது ஒரு பண்பாட்டு போராட்டமாக மாற்றி, குடும்பத்துடன் பங்கேற்ற போராட்டமாக உருவெடுத்தது அன்றைய தினங்களில் மட்டும் அதிகமான கூட்டம் போராட்டத்தில் கலந்து கொண்டதும் பேசும் பகுதி நாவலில் சுவையாக உள்ளது.

நாங்கள் விஞ்ஞானத்துக்கு எதிரி அல்ல மாறாக விஞ்ஞானமும் தொழில்நுட்பமும் தொழிலாளிகளின் வேலைப்பளுவை குறைக்கத் தான் வேண்டுமே ஒழிய ஒட்டுமொத்தமாக வேலை இழப்பை ஏற்படுத்துவதாக இருக்கக்கூடாது என்று தொழிற்சங்கத் தலைவர்கள் பேசுவது முக்கியமான பகுதிகள்.

நவீன காலத்தில் கம்ப்யூட்டருடைய தேவை என்னவாக மாறி இருக்கிறது அதற்கு தகுந்தாற்போல் ஊழியர்கள் இன்சூரன்ஸ் துறையை எந்த அளவுக்கு நாட்டினுடைய வருமானத்தை கொடுக்கும் பெரிய நிறுவனமாக மாற்றினார்கள் என்பதோடு இந்த நாவல் முடிகிறது.

பல போராட்டங்கள் மூலமாகத்தான் மேற்கு வங்காளத்தில் இடதுசாரிகள் ஒரு பலமான அடித்தளத்தை அமைத்தார்கள் அந்த வரலாற்றை மீட்டுருவாக்கம் செய்வதற்கு முற்றுகை நாவல் உத்வேகம் அளிக்கும். மிக சிறப்பாக வேலூர் சுரா எழுதி உள்ளார் தோழருக்கு

வாழ்த்துக்கள்

. பாரதி புத்தகலாயம் வெளியிடு.

சின்னதும் பெரியதுமாய் இன்ப அதிர்ச்சி

 இந்த வாரம் எதிர்பாராத இன்ப அதிர்ச்சியாக இரண்டு தோழர்கள் "முற்றுகை" குறித்து தங்கள் கருத்துக்களை பகிர்ந்து கொண்டிருந்தனர்.

மதுரை வாலிபர் சங்கத் தோழர் யமுனா சரவணகுமார் முக நூலில் சுருக்கமாக பகிர்ந்த கருத்துக்கள் இங்கே

சரோஜ்தாவே காளிசிலையை செய்வாரென நினைத்தேன்! உங்கள் நடை 100km வேகம் . அனைவரின் முகமும் கண்முன்னே வந்தது.

மே 3 டல்ஹௌசி சதுக்கத்தில் நானும் ஆவலாய் கைகளைகட்டிக்கொண்டு எட்டி பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன் தோழர்.ஜோதிபாசுகூட்டத்திற்குள் நுழையும் போது கூட்ட நெரிசலில் இடிபட்டேன் நன்றி தோழா.

(பி.கு-இவ்வளவு தாமதமாகவாவது வாசிக்கவைத்த கொரானா இரண்டாவதலைக்கு நன்றி)

பதிவுலகம் மூலம் நண்பரான ஆசிரியர் தோழர் கரந்தை ஜெயகுமார், தன் வலைப்பக்கத்தில் விரிவாகவே எழுதியுள்ளார்.

அதற்கான இணைப்பு இங்கே

இரண்டு தோழர்களுக்கும் மனமார்ந்த நன்றி

அவர் பட்டியலில் என் நூலும் இருக்கும்

 தோழர் ச.சுப்பாரவ், தமிழகத்தின் தலை சிறந்த எழுத்தாளர், மொழி பெயர்ப்பாளர், எங்கள் மதுரைக் கோட்டத் தோழர், அகில இந்திய இன்சூரன்ஸ் ஊழியர் சங்கத்தின் பெருமைகளில் ஒருவர்.

முற்றுகை பற்றிய அவரது விமர்சனத்தை பகிர்ந்து கொள்வதில் மிக்க மகிழ்ச்சியடைகிறேன்.

நான் நாவல் எழுதுவதற்கு அவரும் ஒரு முக்கிய காரணம். முற்றுகை வெளியீடு பற்றி 22.02.2020 அன்று எழுதிய

 வாழ்வின் உன்னத தருணமாக

என்ற பதிவில் குறிப்பிட்டதை இங்கே சொல்வது மிகவும் அவசியம்

இன்சூரன்ஸ் ஊழியர்களின் பெருமையாக இருக்கிற எழுத்தாளர் தோழர் ச.சுப்பாராவ் அவர்கள் எழுதிய  “வன புத்திரி” நாவலைப் பற்றி அவரோடு கருத்துப் பரிமாற்றம் செய்கையில் நீங்களும் கூட நாவல் எழுதலாமே என்றார். அதுதான் இந்த நூலுக்கான முதல் பொறி.

தோழர் சுப்பாராவ் அவர்களுக்கு மனமார்ந்த நன்றிகளை உரித்தாக்குகிறேன். உங்கள் விமர்சனத் தராசிற்கும். 

வாசிப்பு சவால் 2021 - 3/36

முற்றுகை

வரலாற்றைப் புனைவாக்குவது மிகவும் கடினம். மிகப் பழங்கால வரலாறு என்றால் தரவுகள் கிடைப்பது, கிடைத்த தரவுகளை சரிபார்ப்பது மிகவும் சிரமமாக இருக்கும். சமீபத்திய வரலாற்றைப் புனைவாக்குவதில் வேறு விதமான சிரமம். அந்த வரலாற்றில் பங்கேற்றவர்கள் பலர் உயிரோடு இருப்பார்கள். அவர்களது நினைவுகளில் அந்த நிகழ்வு பசுமையாக இருக்கும். அதில் சிறிதளவு தவறாக எழுதிவிட்டாலும் கடும் விமர்சனத்திற்கு ஆளாக நேரிடும். இப்படிச் சிக்கலான வரலாற்றுப் புனைவை தன் முதல் நாவலாக எழுதியிருக்கிறார் வேலூர் சுரா. முற்றுகை என்ற அந்த வரலாற்றுப் புனைவில் மற்றொரு புதுமையும் உண்டு. ஒரு தொழிற்சங்கத்தின் மிக முக்கியமான போராட்ட வரலாற்றைப் புனைவாகக் கூறும் புதுமை. அகில இந்திய இன்சூரன்ஸ் ஊழியர் சங்கம் 1960களில் இயந்திரமயத்திற்கு எதிராக நடத்திய இலாக்கோ விஜில் என்ற மாபெரும் போராட்டம் பற்றிய சிறு நாவல் இது.

1960களில் பத்தாயிரம் பேரின் வேலையை தானே செய்துவிடும் ஒரு சூப்பர் கம்ப்யூட்டரை நிர்வாகம் நிறுவப்போவதை எதிர்த்து எல்.ஐ.சி ஊழியர்கள் நடத்தி வெற்றி பெற்ற போராட்டம். இன்று அதிக அளவில் கம்ப்யூட்டரைப் பயன்படுத்தும் பொதுத் துறை நிறுவனங்களில் முதன்மை நிறுவனமாக எல்.ஐ.சி. இது எப்படி நிகழ்ந்தது? இதில் எது சரி? எது தவறு? இல்லை இரண்டுமே தவறா? இல்லை இரண்டுமே சரியா? இரண்டும் சரி என்றால் எவ்வாறு அப்படி இருக்க முடியும்? 1960களில் இந்த மாபெரும் போராட்டத்தில் கலந்து கொண்ட முதிய ஊழியர் ஒருவர் இன்று தனது ஓய்வூதியம் தொடர்பாக தனது அலுவலகம் செல்லும் போது ஒவ்வொரு ஊழியர் முன்னும் ஒரு கம்ப்யூட்டர் இருப்பதைப் பார்க்கும் போது, அவர் மனதில் எழும் கேள்விகள். போராட்ட வரலாறு பின்னோக்கு உத்தியாக வருகிறது. கதையின் முடிவில் இன்சூரன்ஸ் ஊழியர்களின் தலைவராக இருந்து இந்தப் போராட்டத்தை வழிநடத்தியவரும், இன்று 98 வயதிலும் இயக்கத்தின் நிகழ்வுகளில் துடிப்போடு பங்கேற்பவருமான தோழர். சந்திரசேகர போஸ் தன் சக போராளிக்கு விடை தருகிறார்.

‘அதீத இயந்திரமயம் வேலைகளைப் பறிக்கும். தேவைக்குக் குறைவான இயந்திரமயம் தொழிலையே பாதிக்கும்,‘ ( Too much automation kills employment and Too little automation kills organization ) என்ற உலகமயப் போட்டிச் சூழலுக்கேற்ப பொதுத் துறை தொழிற்சங்கங்களின் அணுகுமுறை அமைய வேண்டியதன் அவசியத்தை மிக அழகாகப் புனைவாகக் கூறும் படைப்பு.

80 பக்க நாவல்தான் என்றாலும், புடம் போட்ட தொழிற்சங்கத் தலைவர்களின் தியாகம், தோழமைச் சங்கங்களை ஒருங்கிணைப்பது, நிர்வாகத்தின் கெடுபிடிகள், பழிவாங்கும் நடவடிக்கைகள் எல்லாம் பொருத்தமான இடங்களில் காட்டப்படுகின்றன. என்றாலும், இது வெறும் பிரச்சாரமாக, சங்கத்தின் சுற்றறிக்கை, மாநாட்டு அறிக்கை போன்று இல்லை. ஒரு கலைப்படைப்பாகத் தான் இருக்கிறது. நாவலில் 1960களின் கல்கத்தா, அன்று வந்த திரைப்படங்கள், சினிமாப் பாடல்கள் என்று மிக யதார்த்தமாகக் காட்டப்பட்டிருப்பதில் நாவலாசிரியரின் கள ஆய்வு வெளிப்படுகிறது.

நாவலில் பல அற்புதமான இடங்கள் இருந்தாலும், என் மனம் கவர்ந்த இடம் ஒன்றைச் சொல்லி நிறைவு செய்கிறேன். மகளிர் தோழர்களும் கலந்து கொள்ளும் கூட்டு ஆர்ப்பாட்டம். இது போன்ற ஆர்ப்பாட்டங்களில் இளைய தோழர்கள் தன் ஆள் எங்கே நிற்கிறது? என்று கண்களால் தேடுவது வழக்கம். ( இன்று எல்.ஐ.சி ஊழியரின் சராசரி வயது 52. புது பணிநியமனமே இல்லை என்பதால் இதெல்லாம் பழங்கதை. 25 – 30 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வரை நடந்த ஒன்று) நாயகன் ஒருதலையாகக் காதலிக்கும் பெண் ஊழியரும் ஆர்ப்பாட்டத்தில் நிற்கிறாள். நாயகனின் நண்பன் இன்று அவளிடம் உன் காதலைச் சொல்லி விடு என்று சொல்கிறான். அதற்கு நாயகன் வேண்டாம், வேறொரு சந்தர்ப்பத்தில் சொல்கிறேன். பெண்கள் ஆர்ப்பாட்டம், இயக்கம் என்று வெளியில் வருவதே பெரிய விஷயம். அந்த இடத்தில் நான் இப்படி ஏதாவது சொல்லப் போக, அவள் இயக்கங்களுக்கே வராமல் போய்விடப் போகிறாள் என்கிறான். ஊழியர்களை சங்கம் அப்படித்தான் வளர்ந்திருந்தது. இப்போதும் வளர்க்கிறது. இப்படிப்பட்ட தோழர்களை நானே பார்த்ததுண்டு. இதை சுரா நாவலில் ஒரு பொருத்தமான இடத்தில் சேர்த்திருக்கிறார்.

ஒரு இன்சூரன்ஸ் ஊழியராக இந்த நாவல் என்னை ஈர்த்தது உண்மைதான் என்றாலும், நாற்பதாண்டுகளாக விடாமல் வாசித்துக் கொண்டிருக்கும் ஒரு வாசகன் என்ற வகையில், நான் ஒரு வெறும் வாசகனாக தள்ளி நின்று பார்த்தாலும், இந்த நாவல் அருமையானதாகவே இருக்கிறது. உண்மையில் நாவலை இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பே படித்து முடித்து விட்டாலும், எனது விமர்சனத் தராசை எனது தொழிற்சங்க உணர்வு எந்த விதத்திலும் ஒரு பக்கமாகச் சாய்த்துவிடக் கூடாது என்று எழுதுவதைத் தள்ளி வைத்து, திரும்பத் திரும்ப நாவல் குறித்து யோசித்த பின்னர் நல்ல நாவல் தான் என்று உறுதியாக முடிவுக்கு வந்த பிறகு இதைப் பதிவு செய்கிறேன்.

எனதருமைத் தோழர் சு. ராமன் என்ற வேலூர் சுராவிற்கு என் நெஞ்சார்ந்த வாழ்த்துகள்.

முற்றுகை

வேலூர் சுரா

பாரதி புத்தகாலயம் வெளியீடு

விலை ரூ80.00 பக்கம் – 80.

ஒவ்வொரு ஆண்டு முதல் நாளிலும் தான் வாசித்த நூல்களின் பட்டியலை தோழர் சுப்பாராவ் வெளியிடுவார். முக நூல் உலகில் அது மிகவும் பிரபலம். அடுத்த ஆண்டு அவருடைய பட்டியலில் என் நூலும் இடம் பெறும் என்பது ரொம்பவுமே சந்தோஷமாக இருக்கிறது. 

சின்னதா ஒரு சந்தோஷம்

 யமுனா சரவணகுமார் என்ற மதுரை மின்வாரியத் தோழர்,  பல புத்தகங்களின் படங்களை முக நூலில் போட்டிருந்தார். 

அதிலே என்னுடைய "முற்றுகை" நூல் முதல் நூலாக இருந்தது கண்டு மனதுக்குள் ஒரு மகிழ்ச்சிப் பூ உடனே பூத்தது என்பதை சொல்லாமல் இருக்க முடியவில்லை.