வருந்துகிறேன் ராஜா

அன்புள்ள இளையராஜா அவர்களுக்கு,

இன்று காலை அச்செய்தியை படிக்கையில் மிகவும் அதிர்ந்து போனேன். 

உங்களின் வழக்கறிஞர் எஸ்.பி.பாலசுப்ரமணியன், சரண், சித்ரா உள்ளிட்ட பலருக்கு நோட்டீஸ் அனுப்பிய செய்திதான்.

நான் இளையராஜாவின் தீவிர ரசிகன் என்பது இந்த வலைப்பக்கத்திற்கு தொடர்ச்சியாக வருபவர்களுக்கு நன்றாகவே தெரியும். என் பயணங்கள் எல்லாமே இளையராஜாவின் பாடல்கள் இல்லாமல் இருந்ததில்லை. நேற்று சென்னைக்கு ஒரு வாடகை வாகனத்தில் சென்றிருந்தோம். அந்த வாகனத்தில் இருந்த தொலைக்காட்சியில் எல்லோரும் ஒரு திரைப்படம் பார்த்துக் கொண்டு வந்தார்கள். படம் முடிந்து இளையராஜாவின் பாடல்கள் ஒலித்ததும் "இப்போதுதான் பயணம் செய்யும் உணர்வே வருகிறது" என்றேன். அந்த அளவிற்கு உங்கள் ரசிகன் நான்.

ஆனாலும் வேறு வழியில்லை. மனதில் உள்ளதை சொல்லித்தானே ஆக வேண்டும்.  நமக்கு பிடித்தவர் என்பதற்காக அமைதியாக இருந்தால் நாளை மோடியையோ அல்லது ஜெமோவையோ விமர்சிக்கும் தார்மீக உரிமை எனக்கு கிடையாது.

காபிரைட தொடர்பான சட்டரீதியாக விஷயங்களுக்கு நான் செல்லவில்லை.  உங்கள் பாடல்களை சட்டரீதியான கேஸட், சி.டி, டௌன்லோட் ஆகியவை மூலமே கேட்க வேண்டும் என்பதில் எனக்கு மாற்றுக்கருத்து கிடையாது. அதற்கான உரிமை உங்களுக்கானதா அல்லது நீங்கள் அமைத்த இசைக்கு உங்களுக்கு ஊதியம் அளித்த தயாரிப்பாளருக்கானதா என்பதை யாராவது வழக்கறிஞர்கள் தெளிவு படுத்தினால் நல்லது. தொலைக்காட்சி மற்றும் வானொலியில் ஒலிபரப்பாகும் பாடல்களுக்கான உரிமை யாருடையது என்பதிலும் தெளிவு வேண்டும்.  

நீங்கள் இசையமைத்த பாடலை திருடி தங்களுடையது என்று யாராவது சொன்னால் அது தவறு.  திருட்டு வி.சி.டி போல திருட்டு கேஸட்டும் தவறுதான் என்பதிலும் மாற்றுக் கருத்து இல்லை. ஆனால் உங்கள் பாடலை மேடையில் பாட வேண்டுமென்றாலும் அதற்கு ராயல்டி தர வேண்டும் என்பதுதான் உதைக்கிறது. 

காபிரைட், காபிரைட் என்று சொல்வதால்தான் சில கேள்விகள் எழுகிறது. 

இசை என்பது ச,ரி,க,ம,ப,த,நி,ச என்ற ஏழு ஸ்வரங்களுக்குள் அடக்கம். அந்த ஏழு ஸ்வரங்களைத்தான் மாற்றி மாற்றி போட்டு ஏமாற்றி வருகிறோம் என்று நீங்களே பல முறை சொல்லியுள்ளீர்கள். அந்த ஏழு ஸ்வரங்களை கண்டுபிடித்தவர்கள் யார்? அவர்கள் அதற்கு காபிரைட் பெற்றுள்ளார்களா? இல்லை அவர்களுக்கு நீங்கள் ராயல்டி தருகிறீர்களா? 

கண்டிப்பாக கிடையாது.

எல்லாமே ஏழு ஸ்வரங்களுக்குள் அடக்கம் எனும் போது யாருக்கு யார் ராயல்டி தருவது?

கவரிமான் படத்தில் "ப்ரொவபாரமா" சிந்துபைரவி படத்தில் "மரிமரி நின்னே" என்ற தியாகையர் பாடல்கள், சிந்து பைரவி படத்திலேயே முத்துசாமி தீட்சிதரின் "மஹா கணபதி" , எண்ணற்ற பாரதி பாடல்கள் என்று பலவற்றை பயன்படுத்தியுள்ள நீங்கள், அவற்றுக்கெல்லாம் ராயல்டி கொடுத்திருந்தால் அந்த விபரத்தை சொல்வது நலம்.

நாட்டுப்புற பாட்டுக்களை பரவச் செய்த பெருமை நிச்சயமாக உங்களுடையதுதான். ஆனால் ஏற்கனவே காலம் காலமாக கிராமப் புறங்களில் இருந்தவற்றைத்தானே நீங்கள் பயன்படுத்தினீர்கள். மெருகேற்றினீர்கள்?

 

அடுத்த சந்தேகம்.

ஒரு பாடலை உருவாக்கும் குழுவின் தலைவர் கண்டிப்பாக இசையமைப்பாளர்தான். இயக்குனர், கதாசிரியர், கவிஞர், பாடகர்கள், இசைக்கலைஞர்கள், ஒலிப்பதிவாளர் என அனைவரும் தங்கள் பணியை சரியாக செய்தால்தானே அந்த கற்பனைக்கு வடிவம் கிடைக்கும்! அந்த பாடலின் உருவாக்கத்தில் பங்கேற்ற ஒருவருக்கு அப்பாடலில் உரிமை கிடையாதா? அவர் ஊதியம் வாங்கி பாடினார் என்றால் நீங்கள்????

இன்றைக்கு ஏராளமான தொலைக்காட்சிகள் உள்ளன. ஃஎப்.எம் வானொலிகள், இணைய தளங்கள் என்று ஏராளமான ஊடகங்கள் வந்து விட்டன. ஆனால் உங்கள் பாடல்களை பிரபலமாக்கியது, உங்கள் புகழை மக்களுக்கு  கொண்டு சென்றது எல்லாமே கிராமத்து திருவிழாக்கள் தொடங்கி நகரத்து திருமணங்கள் வரை நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்த மெல்லிசை மேடைக் கச்சேரிகள்தானே!  இன்று மேடைக் கச்சேரிகள் என்பதும் நலிந்து கொண்டிருக்கிறது. எங்கள் பாட்டை பாடினால் காசு தர வேண்டும் என்று ஒவ்வொருவரும் கேட்க ஆரம்பித்தால் அந்த பாரம்பரியம் முற்றிலுமாக அழிந்து விடும்.

உங்கள் இசைக்கு நல்ல ஊதியம் கிடைக்க வேண்டும். உங்கள் பாடலுக்கு சரியான விலை கிடைக்க வேண்டும். இதில் எல்லாம் எனக்கு மாற்றுக் கருத்து கிடையவே கிடையாது. 

ஆனால்  உங்கள் பாடல் ஒவ்வொரு முறை எங்காவது, எந்த மூலையிலாவது, எப்படியாவது ஒலிக்கும் போதெல்லாம் உங்களுக்கு பணம் வந்து விழுந்து கொண்டே இருக்க  வேண்டும்  என்பதைத்தான் ஏற்றுக் கொள்ள கஷ்டமாக இருக்கிறது. 

 

இது கார்ப்பரேட் நடைமுறை என்றால் அது நாசமாகப் போகட்ட்டும்.