புது காரணம் கண்டுபிடிங்கடா . . .

கேரளாவில் பெண் யானைக்கு நிகழ்ந்தது எவ்வகையிலும் ஏற்றுக் கொள்ள முடியாத கொடூரம். 

குற்றவாளிகளை கண்டுபிடித்து விடுவோம் என்று கேரள முதல்வர் தோழர் பிணராயி உறுதிபட கூறியுள்ளார். சொல்லுக்கும் செயலுக்கும் வேறுபாடு இல்லாத தலைவர் அவர். அது நிச்சயம் நடக்கும். 

ஆனால் சங்கிகள் இந்த சம்பவத்தைப் பயன்படுத்திக் கொண்டு இடது முன்னணி அரசையும் கேரளாவையும் இழிவு படுத்த துவங்கி விட்டார்கள்.

மனிதர்களைப் பற்றிய கவலை கொஞ்சமும் இல்லாமல் மிருகங்கள் மீது மட்டுமே அக்கறை உள்ளதாக காண்பித்துக் கொள்ளும் மேனகா அம்மையார் ( தெரு நாய்களை கொல்லக் கூடாது என்று இவர் சட்டம் போட்டதையும் உடனடியாக சின்ன டாக்டர், நாய்க்கடிக்கான தடுப்பூசி மருந்து தயாரிக்கும் குன்னூர் பாஸ்டர் இன்ஸ்டிடியூட் உட்பட பொதுத்துறை நிறுவங்களை மூடி கார்ப்பரேட்டுகளிடம் ஒப்படைக்க முயற்சித்ததை மறந்து விடாதீர்கள்) சங்கிகளூக்கே உரிய இலக்கணத்தோடு "மலப்புரம் மாவட்டம் குற்றச்செயல்களுக்கு பெயர் போனது" என்று ஆரம்பிக்கிறார். மலப்புரம் மாவட்டத்தில் இஸ்லாமியர்கள்தான் பெரும்பான்மை என்பது உங்களுக்கு தெரிந்திருந்தால் மேனகா அம்மையாரின் விஷம் புரிந்திடும். மேலும் சம்பவம் நடந்தது பாலக்காடு மாவட்டத்தில். 

இன்னொரு அம்மையாரோ இந்த பாவச்செயலால் ஒட்டு மொத்த கேரளாவே அழிந்து போய் விடப்போகிறது என்று சாபமிட்டுள்ளார்.

ரௌடி திருப்பதி நாராயணனோ யானை என்ன மதம் என்று கண்டுபிடித்து ஒரு பதிவிட்டுள்ளார்.

இவையெல்லாம் மனிதர்கள் கொத்து கொத்தாக சாவது பற்றி கவலைப்படாத ஜென்மங்கள்.

கம்யூனிஸ்டுகள் மனிதர்களுக்காகவும் கவலைப்படுவோம், மிருகங்களுக்காகவும். 

கொரானா பரவல் தடுப்பு நடவடிக்கைகள் காரணமாக உலக அளவில் தோழர் பிணராயி விஜயன் அரசு பாராட்டப்படுவதால் உருவான காழ்ப்புணர்வு அன்றி வேறெதுமில்லை. 

அவர் அரசின் நிழலைக் கூட நெருங்க அருகதையற்ற நீங்கள், வேறு ஏதாவது புதிய காரணங்களை, புதிய கட்டுக்கதைகளை உற்பத்தி செய்ய முயற்சியுங்கள்.

உங்களுக்கு தெரிந்தது அது மட்டும்தானே அற்பப்பதர்களே!

இவர்கள் எல்லாம் மனிதர்கள்தானா?

கேரளாவின் பாலக்காடு மாவட்டத்தில் ஒரு காட்டு யானை ஒரு கிராமத்திற்குள் நுழைந்துள்ளது. பசியால் உணவுக்கு அலைந்த அந்த யானைக்கு ஒரு கொடியவன் அன்னாசிப்பழத்தை அளித்துள்ளான். உணவு அளிப்பவனைப் போல கொடியவன் என்று கூறுவதா என ஒரு கேள்வி உங்களுக்கு வரலாம்.

அன்னாசிப் பழத்திற்குள் வெடியை பற்ற வைத்து கொடுத்திருக்கிறான். அந்த வெடி வயிற்றுக்குள் வெடித்து மூச்சு திணறி அந்த யானை இறந்துள்ளது.

இறப்பதற்கு முன்பாக  தன் வெப்பத்தை தணிக்க ஒரு குளத்திற்குள் இறங்கி நான்கு மணி நேரம் நின்று அந்த குளத்திற்குள்ளேயே இறந்துள்ளதே தவிர, வெறி கொண்டு ஊருக்குள் நுழைந்து யாரையும் தாக்கவில்லை.

உணவுக்காக அலைந்த ஒரு பிரம்மாண்டமான மிருகத்தை ஒரு வெடி கொண்டு  வீழ்த்தியவனெல்லாம் மனிதன் என்றழைக்கப்படுவதற்கே அருகதை அற்றவர்கள். யாரெல்லாம் இதற்கு காரணமோ, அவர்களை எல்லாம் சிறையில் அடைக்க வேண்டும்.

அந்த பெண் யானைக்கு பிரேதப்பரிசோதனை செய்த பின்புதான் இன்னொரு கொடுமையும் நிகழ்ந்துள்ளது  தெரிய வந்திருக்கிறது.

ஆம்.

அந்த யானை கர்ப்பமாக இருந்திருக்கிறது.

பிறகு என் கொரானா பரவாது?

நீங்கள் மேலே பார்த்த படம், இரண்டு தினங்கள் முன்பாக கர்னாடகாவில் சித்ரதுர்கா என்ற ஊருக்கு அம்மாநில சுகாதாரத்துறை அமைச்சர் ஸ்ரீராமுலு சென்ற போது அவருக்கு கொடுக்கப்பட்ட வரவேற்பு நிகழ்ச்சியின் புகைப்படம்.

இணையத்தில் தேடிப்பாருங்கள். வீடியோ கிடைக்கும். 

கீழே உள்ளது அதே மாநிலத்தில் பெங்களூர் கார்ப்பரேஷன் கவுன்சிலர், கொரோனா தொற்று பரவல் உறுதியானதற்குப் பிறகு மருத்துவமனையில் சேரச் செல்கிறார்.

ஊழல் வழக்கில் ஜெயிலுக்குப் போவது போல மருத்துவ மனைக்கு போகிறார். 

பொறுப்பாக செயல்பட வேண்டியவர்களே இவ்வளவு அலட்சியமாக, அனைத்து நடைமுறைகளையும் காற்றில் பறக்க விட்டால்

பிறகு ஏன் கொரோனா பரவாது?

இருளர் மக்கள் இன்னும் இருட்டிலே . . .

தமிழ்நாடு தீண்டாமை ஒழிப்பு முன்னணியின் பொதுச்செயலாளர் தோழர் கே.சாமுவேல் ராஜ் அவர்களின் நேற்றைய முக நூல் பதிவு அதிர்ச்சியை மட்டும் அளிக்கவில்லை. இன்னும் அந்த ஊரில் கொடுமை தொடருதே என்ற துயரத்தையும் அளித்தது.

முதலில் தோழர் சாமுவேல் அவர்களின் பதிவை படியுங்கள்.

ஊராட்சித் தலைவரை சவக்குழி தோண்ட வைப்பதா?

தீண்டாமை ஒழிப்பு முன்னணி கண்டனம்.

திருவண்ணாமலை மாவட்டம், செங்கம் வட்டத்தில் உள்ளது அரியாகுஞ்சூர் ஊராட்சி. பட்டியல் பழங்குடியினருக்கு ஒதுக்கீடு செய்யப்பட்ட ஊராட்சி அது.நடந்து முடிந்த உள்ளாட்சித் தேர்தலில் அரியாகுஞ்சூர் ஊராட்சித் தலைவராக பழங்குடி இருளர் சமூகத்தை சார்ந்த திரு.முருகேசன் என்பவர் தலைவராக தேர்வு செய்யப்பட்டுள்ளார்.

தமிழகத்தில் பஞ்சாத்து ராஜ் சட்டப்படி இட ஒதுக்கீட்டுடன் உள்ளாட்சித் தேர்தல் நடைபெறுகிறது.ஆனால் தேர்வு செய்யப்படுகிற பட்டியலின மற்றும் பழங்குடியின ஊராட்சித் தலைவர்கள் சுதந்திரமாக செயல்பட முடியவில்லை. பல இடங்களில் பட்டியலின மற்றும் பழங்குடியின ஊராட்சித் தலைவர்கள் மீது மிக கொடூரமான தீண்டாமைக் கொடுமைகள் ஏவிவிடப்படுகின்றன.

ஊராட்சி மன்ற தலைவராக தேர்வு செய்யப்படுகிறவர்கள் திருவிழாவிற்கு தப்படிக்க வேண்டும்.ஊர் வேலை செய்ய வேண்டும்.தலைவர் நாற்காலியில் அமரக்கூடாது,தேசியக் கொடி ஏற்றக்கூடாது,கிராமசபைக் கூட்டத்தில்பேசக்கூடாது,    இரு சர்க்கர வாகனத்தில வரக்கூடாது, பெயர் பலகைகளில் தலைவர் பெயரை சிறியதாகவும் துணைத் தலைவர் பெயரை பெரியதாகவும் எழுதி வைப்பது,நிர்வாகத்தில் ஒரு துளிகூட பங்குதர மறுப்பது என்பதாக தீண்டாமைக் கொடுமைகள் கடைப்பிடிக்கப்படுகின்றன.

இக் கொடுமைகளின் உச்சகட்டமாகவே ஊராட்சித் தலைவரை சவக்குழி தோண்ட வைத்து வன்கொடுமை நிகழ்தப்பட்டுள்ளது.இந்திய நிலப்பரப்பில் இத்தகைய கொடுமை எங்குமே நிகழ்தப்பட்டிருக்காது. இக்கொடுமை     தமிழகத்திற்கு பெரும் தலைகுனிவை ஏற்படுத்தியுள்ளது. இக்கொடுமை நிகழ்ந்த கிராமத்திற்கு உடனடியாக மாவட்ட ஆட்சித்தலைவர் நேரடியாகச் சென்று வன்கொடுமை செய்தவர்கள் கைது செய்யப்படுவதையும்,அவர்கள் மீது சட்டப்படி நடவடிக்கைகள் மேற்கொள்ளப்படுவதையும் உறுதி செய்திட வேண்டும். அரியாகுஞ்சூர் ஊராட்சி நிர்வாகத்தை சட்டப்படி ஜனநாயகப் படுத்த வேண்டும் என தீண்டாமை ஒழிப்பு முன்னணியின் மாநில தலைவர் த.செல்லக்கண்ணு, மாநில பொதுச்செயலாளர் கே.சாமுவேல்ராஜ் ஆகியோர் தமிழக அரசை வலியுறுத்தியுள்ளனர்.

குறிப்பு:

நாங்கள் குழி வெட்ட சொல்லவில்லை அவராகத்தான் வெட்டினார் என்று கிராமத்தினர் சொல்வதாக தெரிகிறது.அப்படியே இருந்தாலும் இந்த வாதத்தில் என்ன நியாயம் இருக்க முடியும்.நமது கிராம ஊராட்சி தலைவர் குழி வெட்டுகிறார் என்ற தகவல் தெரிந்தவுடன் இது நமக்கு அவமானம் என அதனைத் தடுத்திருக்க வேண்டாமா?

இப்போது என் நினைவுகளுக்குள் செல்லலாம்.

ஒன்பது வருடங்களுக்கு முன்பாக இதே கிராமத்தில் உள்ளாட்சித் தேர்தல் தோல்வி காரணமாக இருளர் இன மக்களின் குடிசைகள் இடித்துத் தள்ளப்பட்டன. 

அப்போதும் மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் கட்சிதான் தலையிட்டது. எங்கள் சங்கத்தால் முடிந்த சிறு உதவியை செய்தோம். அப்போது எழுதிய பதிவு கீழே இணைப்பிலே

அரியாகுஞ்சூர் அராஜகம். இருளர் மக்களின் குடிசைகள் தீ வைத்து இடிப்பு

அம்மக்களுக்கு இன்னும் விடிவு காலம் வராமல் அடிமைத்தனம் நீடிப்பது துயரமானது. முன்பு அக்கொடுமையை நிகழ்த்தியது ஏதோ ஜமீன்தார்களோ, பண்ணையார்களோ அல்ல, இவர்களைப் போலவே விவசாயக் கூலி வேலை பார்க்கும் தொழிலாளிகளே. 

வர்க்கமாக இணைய வேண்டியவர்களை இந்த ஜாதி இன்னும் எத்தனை நாள் பிரித்தே வைத்திருக்குமோ?

இறந்தும் அச்சுறுத்தும் கலைஞர்

கலைஞரின் பிறந்த நாளான இன்று அவரை இழிவு படுத்துவதேயே ஒரு பிழைப்பாக இன்று சிலர் நடத்தி வருகிறார்கள். இது குறித்து  நான் சுருக்கமாக எழுத நினைத்ததை மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனின்ஸ்ட் கட்சியின் கடலூர் மாவட்ட செயற்குழ உறுப்பினரும் வாலிபர் சங்கத்தின் முன்னாள் மாநிலத் தலைவருமான தோழர் எஸ்.ஜி.ரமேஷ்பாபு விரிவாகவே எழுதியுள்ளதால் அதனை அப்படியே பகிர்ந்து கொள்கிறேன்.

பேராசான் காரல் மார்க்ஸ்,

அண்ணல் அம்பேத்கர்,

தந்தை பெரியார்

ஆகிய மூவர்தான் தங்களின் எதிரிகளை இறப்பிற்குப் பின்னும் அச்சுறுத்தி வருபவர்கள்.  எப்படியெல்லாம் இழிவு படுத்த முடியுமோ அப்படியெல்லாம் இழிவு படுத்த முயன்று கடைசியில் தோற்றுப் போவார்கள்.

அதே போல கலைஞரைக் கண்டும் அவரது எதிரிகள், அவரது இறப்பிற்குப் பின்னும் அஞ்சுகிறார்கள், திட்டுகிறார்கள், இழிவு செய்கிறார்கள் என்றால் அதற்கு கலைஞருக்கு பெருமைதான்.

கலைஞர் பிறந்த நாள்

 இணைய வெளியில் காலை முதல் தமிழக முன்னால் முதல்வர் டாக்டர் கலைஞர் அவர்களின் பிறந்தநாளை முன்னிட்டு அவரை நினைவுகூறும் வகையில் பலவகையான பதிவுகள் பதியப்பட்டு வருகிறது. குறிப்பாக திமுக நண்பர்கள் அவரது சாதனைகளை, வாழ்வின் சிறப்புகளை எடுத்து பதிவிட்டுவருகின்றனர்.

ஆனால் அதற்கும் அதிகமாக கலைஞரை இழிவுப்படுத்தும் பதிவுகள் பகிரப்பட்டு வருவது திட்டமிட்ட இயக்கமாக மேற்கொள்ளப்படு வருவதை புரிந்துக்கொள்ள முடிகிறது. பொதுவாழ்வில் உள்ள எவரும் விமர்சனத்திற்கு அப்பார்ப்பட்டவர் என்றோ, மிகப்பெரிய ஆளுமையாக வாழ்ந்து மறைந்த எவரும் விவாதத்திற்கு அப்பார்பட்டவர் என்றோ என்னால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது. அவர்களின் கொள்கைகளை, அவர்களின் சமூக பங்களிப்பை விவாதத்திற்கு உட்படுத்துவது சரியானதுதான்.

 ஆனால் தரம் தழ்ந்த விமர்சனமும், தனி மனித குரோதமும், சாதி அடிப்படையில் பகடியும், மறைந்த தலைவரின் ஒட்டுமொத்த வாழ்வையும் கொச்சை படுத்தும் பதிவும், குடும்ப உறுப்பினர்கள் அரசியல் இருப்பதாலே அவர்களை இழிவு படுத்துவதும், அவர் பிறக்கவில்லை என்றால் தமிழகமே செழிப்பாய் இருந்திருக்கும் என்றும் பிதற்றுவதும்  இன்றைய தினத்தில் அளவுக்கு அதிகமாக பகிறப்படுகிறது.

 மூன்று வகையில் இந்த தாக்குதல் நடக்கிறது. ஒன்று நாம் தமிழர் இயக்க நண்பர்கள் திராவிடத்தால் வீழ்ந்தோம் என்ற கருத்தாக்கத்தின் அடிப்படையில், தமிழ் இன உணர்வாளர்களாக தங்களை காட்டிக்கொள்ள, இன வெறியர்களாகவே மாறி மிகவும் கீழ்தரமான வார்த்தைகளால் கலைஞரை அசிங்கப்படுத்தி பதிவிடுவது பார்க்கமுடிகிறது.

 இரண்டு அதிமுக நண்பர்கள் வழக்கம் போல தனிநபர் துதிபாடல் வழமையை பயன்படுத்தி தங்கள் எதிர் கட்சி தலைவரை வசைபாடுவது தொடர்கிறது.

 மூன்றாவது பாஜக, ஆர்.எஸ்.எஸ் இணைய கூலிகள்  நடத்தும் நாராசமான தாக்குதல்.  இவர்கள் கலைஞர் என்ற பிம்பத்தை உடைக்க கடும் முயற்சியில் இறங்கி உள்ளனர். எவ்வுளவு கீழ்தரமாக பதிவிடமுடியுமோ அவ்வுளவு கொச்சையாக பதிவிடுகின்றனர். இதில்  போலி முகவரிகள் அதிகம்.  பிராமணரல்லாதோர் இயக்கம் துவங்கிய தமிழ்கத்தின் ”ஒரு தத்துவ” பின்புலம் அவர்களை மிகவும் இம்சிப்பது புரிந்துக்கொள்ள முடிகிறது. தமிழ்க அரசியல் கலாச்சாரம் ஆர்.எஸ்.எஸ் கூட்டத்திற்கு உவப்பாக இல்லை என்பது தெரிந்து, அவர்கள் முகம் மறைத்து கடும் தாக்குதலுக்கு செல்ல காரணமாகிறது. 

 பிரமாணரல்லாதோர் இயக்கம், தென்னிந்திய நல உரிமை கழகம், சுயமரியதை இயக்கம், திரவிட இயக்கம் குறித்தெல்லம் விவாதிப்பது அவசியமே. ஆனால் அவை அரசியல் தத்துவார்த்த நிலைபாடுகள் மீது இருக்க வேண்டும். ஆனால் அவைகளை புறம் தள்ளி தனிநபர் தாக்குதல் தொடுப்பது கொடுமைதான். ஆனால் இந்த தனிநபர் தாக்குதல் என்ற அரசியல், மேடைகளில் ஒருமையில் விளிபதும், பால் சார்ந்து கொச்சையாக பேசுவதும், தலைவர்களின் குடும்ப அந்தரங்கங்களை ஹாஸ்யமாக ஒலிப்பெருக்கியில் இடைவெளி விட்டு பேசுவதும் இரண்டு திராவிட இயக்கங்களும் விதைத்த விதை என்பதை மறுத்திட முடியாது. 

  அந்த பாணியை இப்போது மிகவும் வசதியாய் ஆர்.எஸ்.எஸ் கூட்ட இணைய சங்கிகள் பயன்படுத்துகின்றனர். கொடுமை என்னவெனில் இவர்கள் பதிவுகளை அப்படியே நாம் தமிழர் தம்பிகள் பதிவிடுவதுதான். மே மாதம் துவங்கியது கலைஞர் பிறந்த நாளுக்கு எதிரான தாக்குதல். மிகவும் திட்டமிட்டு கேலி சித்திரங்கள்  உருவாக்கப்பட்டு பரப்பபட துவங்கி அதையே இயக்கமாய் முன்னெடுத்துள்ளனர்.

 என் நண்பன் ஒருவனின் முகநூல் பதிவுகளை மே மாதம் துவங்கி கவனித்து வருகிறேன். அவன் ஒரு நாம் தமிழர் இயக்க ஆதரவாளன். கொஞ்சம் காவி நிறமும் உண்டு. (அது சரி இனவெறியும் மதவெறியும் கைகோற்பது இயல்புதானே) ஆனால் அவனது பதிவில் கொரோனா ஊரடங்கால் பாதிக்கப்பட்ட மக்கள் குறித்தோ, வாயல் வடை சுடும் மத்திய அரசு குறித்தோ எந்த கண்டனமும் இல்லை. போனால் போகிறது என ஒரு பதிவு. 

 ஆனால் பி.எம் கேர்ஸ் என்ற பெயரில் கோடி கோடியாய் பணத்தை குவித்து, அது தனி அறக்கட்டளை என பேசும் பிரதமர் குறித்தோ, அல்லது நாடெல்லாம் சாலைகளில் செத்து விழும் மக்கள் குறித்தோ, உலக சுகாதார நிறுவனம் எச்சரித்த பின்பும் நமஸ்தே ட்ரம்ப் நிகழ்வு நடந்தது குறித்தோ, கோவை மகா சிவராத்திரி குறித்தோ எந்த கண்டனமும் இல்லை.

 ஆக கொரோனா தோல்வியை அல்லது மத்திய அரசின் கையாலாகாதனத்தை மூடி மறைக்க சீனா, தப்ளிக், பின் தனி மனித தாக்குதல் என திசை திருப்பும் வேலையை ஆர்.எஸ்.எஸ் கூட்டம் மிகவும் கவனத்துடன் அமலாக்கி வருகிறது.  இப்போது கலைஞரை வசை பாடுகின்றனர். நாளை மற்றொருவரோ அல்லது ஒரு சம்பவமோ அவர்களுக்கு கிடைக்ககூடும்.

 நிச்சயம் அவர்களால் நேர்மையக விவாதிக்க முடியாது. அவர்களது வரலாறு அதுதான். ஆனால் ஆயிரம் விமர்சனங்கள் இருந்தாலும் கலைஞர் என்ற ஆளுமையை அவரது கொள்கை சாராது கொச்சை படுத்துவதை நிச்சயம் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது. ஏனெனில் இன்று கலைஞர், நாளை எந்த ஒரு தலைவருக்கும் இது நீண்டு செல்ல வாய்புகள் அதிகம் உள்ளது.

 எனவே கலைஞர் குறித்த தனிமனித தாக்குதலை வன்மையாக கண்டனம் செய்வோம்.    

- எஸ்.ஜி.ரமேஷ்பாபு

நாக்பூரிலிருந்து ஒரு வாழ்த்து

ஓய்வு பெற்ற மூத்த தோழரும் எழுத்தாளருமான நாக்பூரில் வசிக்கிற தோழர் காஷ்யபன், "முற்றுகை" நூல் குறித்து முக நூலில் எழுதியிருந்தார். 

தோழரின் வாழ்த்து மிகுந்த உற்சாகத்தை அளிக்கிறது. அப்போராட்ட காலத்தில் பணியில் இருந்தவர் என்பதால் அவரது செய்திக்காக காத்திருந்தேன். கொரோனா காலம் என்பதால் புத்தகம் அவரை சென்றடைய கால தாமதமாகி விட்டது.

புத்தகத்தை படித்து முடித்த பின்பு நேற்று முன் தினம் இரவு தொலைபேசியில் அழைத்து வாழ்த்திய தோழர் காஷ்யபன், நேற்று முக நூலிலும் அதனை பதிவு செய்துள்ளார்.

தீரமிக்க எல்.ஐ.சி

ஊழியர்களின் ,வரலாறுதான்

"முற்றுகை " என்ற புதினம் ...!!!

It is in the high sea! 

At any moment it will reach kalkatta port. 

No power on earth can stop it "

என்று கர்ஜித்தார் எல்.ஐ.சி யின் சேர்மனாக இருந்த M.R. BIDE .ஓராண்டு க்கு பிறகு கப்பற்படைக்கு சொந்தமான Fort Williams கோட்டையின் ஒதுக்கலான அறையொன்றில் வங்கக்கடலின் ஈரக்கற்றில் துரு ஏறி கிடந்தது அந்த கம்ப்யூட்டர். 

இதனை சாதித்தவர்கள் மேற்கு வங்கத்தின் விவசாயிகள், கூலிகள், கை ரிக்சாக்காரர்கள், டிராம்வே  தொழிலாளர்கள், மாணவர்கள், வாலிபர்கள், மாதர்கள்,  எல்.ஐ .சி ஊழியர்கள் ஆகியோர்.

எல்.ஐ.சி நிறுவனத்தை இயந்திரமயமாக்கும் திட்டத்தை மறுசீரமைப்பு (reorganization) என்று கபடமாக கூறி கொண்டுவந்தார்கள் நிர்வாகத்தினர் 1965 ம் ஆண்டு இந்திய பாகிஸ்தான் போரின் போது அமலாக்கிய அவசர நிலைமையை பயன்படுத்தி பம்பாயில் கம்பியூட்டரை நிறுவினார்கள் அடுத்ததாக இதனை கல்கத்தாவில் கொண்டுவர ஏற்பாடுகள் நடந்தன.

மறுசீரமைப்பு திட்டத்தின் உள்நோக்கத்தை அலசி ஆராய்ந்த தோழர் திண்டுக்கல் நாராயணன் அதனை எதிர்க்க வேண்டிய அவசியத்தை புலப்படுத்த தரவுகளை சேகரித்து வந்தார் .

நூற்றுக்கனக்கான ஏக்கர் நிலத்தில் பழத்தோட்டங்களை அமெரிக்க முதலாளிகள் வைத்திருந்தனர். இந்த ஆப்பிள் மரங்களை பண்டுவும் பார்த்து, கனிந்த பழங்களை பறித்து தோல் சீவி சாறாக்கி டப்பாக்களில் பதப்படுத்தி தயார் செய்ய ஏராளமான கூலி தொழிலாளர்களை வைத்திருந்தனர் பண்ணை முதலாளிகள் இதனை மாற்றி டயர் வண்டி களில் பிரும்மாண்டமான இயந்திரங்களை வைத்து அவற்றின் மூலம் இந்தப்பணிகள் செய்ய ஆரம்பித்தனர். ஓராண்டில் ஆயிரக்கணக்கான தோட்டத்தொழிலாளர்கள் இல்லாமல் போயினர்.அவர்கள் என்ன ஆனார்கள் என்பதும் தெரியாமல் போயிற்று 

.இது பற்றி டைம்ஸ் பாத்திரிகையில் வந்த கட்டுரையை படித்த நான் மதுரை வந்திருந்த திண்டுக்கல் நாராயணன் அவர்களிடம் கூறினேன்.

மதுரையிலிருந்து பிரிந்த தஞ்சை பகுதிக்கும் தலைவராக அப்போது நாராயணன் இருந்தார். தஞ்சையின் தானைத் தளபதியான  ஆர்.கோவிந்தராஜன் மூலம் நாராயணன் அவர்கள் அகில இந்தியத் தலைமைக்கு மறுசீரமைப்பு திட்டத்தின் கேடுகளை கொண்டுசென்றார்.

அகிலஇந்திய தலமை இதனை விவாதித்தது. கல்கத்தாவில் இலாக்கோ கட்டிடத்தில் வரவிருக்கும் கம்ப்யூட்டரை வரவிடாமல் தடுப்பது என்று முடிவாகியது. 

"இலாகோ விஜில் " என்ற முற்றுகை போராட்டம் அறிவிக்கப்பட்டது.

வெல்லூர் தோழர் ராமன் அவர்கள் கல்கத்தா சென்று 1965ம் ஆண்டு நடந்த இந்தப்போராட்டம் பற்றிய தரவுகளை சேகரிக்க ஒரு வாரம் கல்கத்தாவில் தங்கினார். போராட்டத்தை சரோஜ், சுனில் போஸ் ஆகிய மூவர் தலைமை தாங்கி நடத்தினர். சுனிலும், சரோஜும் மறைந்த நிலையில் முதியவர் சந்திர சேகர போஸ் அவர்களை சந்தித்து ஏராளமான தகவல்களை ராமன் அவர்கள் சேகரித்துள்ளார். அதன் அடிப்படையில் அவர் படைத்த  புதினம் தான்"முற்றுகை' என்ற நாவலாக வந்துள்ளது.

முற்றுகை நாவலா?ஆம்.வரலாறா?ஆம். நிஜமும் கற்பனையும் கலந்த அற்புதமான புனைவு ஒன்றை ராமன் தந்திருக்கிறார்.அசோக் பானர்ஜி-ஆஷா வின் மெல்லிய காதல்-

"இலாகோவிஜில்" என்பது போராட்டமாக இல்லாமல் ஊழியர்களுக்கு கற்றுக் கொடுக்கும் களமாக மாற்றியதை அருமையாக சொல்கிறார். பழைய ஊழியர்களுக்கு, நிர்மல் சென், அசோக் பானர்ஜி என்ற பாத்திரங்கள் முகுல் முஸ்தாவியையும், பிரத்யோத் நாக் அவர்களையும் நினைவில் கொண்டு வருகின்றன. 

மாநாடுகளில் வரும் இளம் சார்பாளர்களை சுண்டி பார்த்து தலைமைக்கு அடையாளம் காட்டுவதில் முகுல்முஸ்தாவி ஒரு ராட்சசன். வரும் இளைஞர்களை அன்பாக பேசி மயக்குவதில் பிரத்யோக நாக் ஒரு intellectual  Giant .

கம்பியூட்டரை எதிர்த்தது கடுமையான போராட்டங்களை நடத்திய சங்கம் பின்னர் அதனை ஏற்றுக்கொண்டது ராமன் கூறுகிறார்.

Too much automation kills employment.!

Too little automation kills organization !!

என்ற கோட்பாட்டை ஏற்றுக்கொண்டவர்கள் எல்.ஐ சி ஊழியர்களின் சங்கமாகும்.

தோழர் ராமன் அவர்கள் ஒரு உன்னதமான வரலாற்றினை படைத்து கொடுத்திருக்கிறர்கள். இந்த நூல் பல்வேறு இந்திய மொழிகளில் வர வேண்டும்.

வாழ்த்துக்கள் ராமன் அவர்களே !!!

தமிழில் இன்னும் வலி

அமெரிக்காவில் நிற வெறிக்கு ஜார்ஜ் ஃபிளாய்ட் கொல்லப்பட்டது தொடர்பான ஒரு ஆங்கிலக் கவிதையை நெல்லைக் கோட்டத் தோழர் ஆர்.எஸ்.செண்பகம் பகிர்ந்து கொண்டிருந்தார். 

தென் மண்டல துணைத்தலைவர் தோழர் கே.சுவாமிநாதன் அக்கவிதையை  தமிழாக்கம் செய்து பகிர்ந்து கொண்டிருந்தார்.

ஆங்கில மூலத்தை விட தமிழ் இன்னும் வலியை அளித்தது. 

Handcuffed.
Face Down.
Knee on his neck.
They did nothing.

He called the officer "Sir."
They did nothing. 

He begged for his life.
He begged for water.
He begged for mercy.
They did nothing.

His nose bled.
His body trembled.
He lost control of his bladder.
They did nothing.

He cried out, "I can't breathe."
They did nothing.

Twelve more times.

"I can't breathe."
"I can't breathe."
"I can't breathe."
"I can't breathe."
"I can't breathe."
"I can't breathe."
"I can't breathe."
"I can't breathe."
"I can't breathe."
"I can't breathe."
"I can't breathe."

They did nothing. 

One last time, he gasped, "I can't breathe."
They did nothing.

He lost consciousness.
They did nothing. 

A firefighter demanded they check his pulse.
They did nothing. 

Off duty medical personnel begged them to stop.
They did nothing. 

Deprived of oxygen.
His organs screaming.
His brain frantic.
They did nothing.

They watched George Floyd die.
His life fading.
A slow death.
They did nothing.

A lynching on the ground.
They did nothing.

For eight agonizing minutes.
Four officers watched.

He cried out for his Mom... 
A grown man...
And still they did nothing.

Crying out for the woman who gave him life...
For the woman who preceded him in death.  
And still they did nothing.

A black man.  
A gentle giant.
Murdered because he was black.
And still, they've done nothing.

Probable Cause exists.
A Double Standard exists.

The officers should be arrested.
And still they've done nothing.

This is the picture of George with his mother. 
May they both rest in peace.

May justice be served. 
Pray they do something.

#GeorgeFloyd #WhyWeKneel #TheyDidNothing #ICantBreathe #GentleGiant #PleaseDoSomething #Minneapolis #BlackLivesMatter #CivilRights #CriminalJusticeReform
#EricGarner

🖊 Michelle Lorenz

அன்னையின் அருகில் அமைதியாய் தூங்கு...

விலங்கு கைகளில்...
தரையில் மடங்கிய முகம்...
முழங்கால் அழுத்திய கழுத்து...
ஏதும் செய்யவில்லை அவர்கள்...

அழைத்தது அவன் குரல் அதிகாரிகளை  "அய்யா...அய்யா" 
இரங்கவில்லை அவர்கள் ...

உயிருக்காக கெஞ்சினான்...
தாகத்திற்காக மன்றாடினான்...
கருணைக்காக கதறினான்...
அசையவில்லை அவர்கள் ...

மூக்கில் கசிந்த ரத்தம்...
உதறல் எடுத்த உடல்...
கட்டுப்பாடு இழந்த சிறு நீர்ப்பை...
நின்றார்கள் கல்லாய் அவர்கள்...

அவனின் அலறல் 
"என் மூச்சு திணறுகிறது"
கேட்கவில்லை அவர்கள் செவிகள் ...

பன்னிரண்டு முறை தொண்டைக் குழியில் இருந்து...
"எனக்கு மூச்சு திணறுகிறது"
"எனக்கு மூச்சு திணறுகிறது"
"எனக்கு மூச்சு திணறுகிறது"
"எனக்கு மூச்சு திணறுகிறது"
"எனக்கு மூச்சு திணறுகிறது"
"எனக்கு மூச்சு திணறுகிறது"
"எனக்கு மூச்சு திணறுகிறது"
"எனக்கு மூச்சு திணறுகிறது"
"எனக்கு மூச்சு திணறுகிறது"
"எனக்கு மூச்சு திணறுகிறது"
"எனக்கு மூச்சு திணறுகிறது"
கருணை காட்டவில்லை அவர்கள்...

கடைசி முறையாய் முனகினான்...
"எனக்கு மூச்ச்...சு..."
கொஞ்சமும் கசியாத அவர்கள்...

உணர்விழந்தான் அவன்...
அப்படியே நின்றார்கள் அவர்கள்

அவசர உதவி ஊழியர் கோரினார் அவனின் நாடித் துடிப்பை சோதிக்க.. 
மறுமொழி ஏதுமின்றி அவர்கள்...

மருத்துவ பணியாளர்கள் நிறுத்துங்கள் போதும் என்றார்கள்...
ஆனாலும் சற்றும் நகரவில்லை...

கிடைக்கவில்லை உயிர் வாயு...
செயலிழக்க துவங்கின உறுப்புகள்...
மூளை நரம்புகள் அழுத்தத்தின் உச்சத்தில்...
சிலையாய் இருந்தனர்
அவர்கள்...

ஜார்ஜ் ஃபிளாய்ட் இறப்பு கண் முன்னே...
உதிர்கிறது உயிர் ...
மெல்ல மெல்ல நிகழ்ந்த மரணம்...
சலனமே இல்லாமல் அவர்கள்...

கொடூரமான உயிர் பறிப்பு...
அவர்கள் எதுவுமே எதுவுமே செய்யாமல்...

வேதனையான எட்டு நிமிடங்கள்...
வேடிக்கை பார்த்தனர் அந்த நான்கு அதிகாரிகள்...

அம்மா என்று அலறினான்...
வளர்ந்த மனிதன்...
வாளாவிருந்தார்கள் அவர்கள்...

அழைத்து கதறினான் தனக்கு உயிர் தந்த அந்த பெண்ணை ...
தனக்கு முன்பே மரணித்து விட்ட அந்த தாயை...
ஆனாலும் இரக்கம் காட்டவில்லை அவர்கள்...

கறுப்பு மனிதன்...
கம்பீர உருவம்...
இருந்தாலும் கொல்லப்பட்டான்
கறுப்பன் என்பதால்...
ஒன்றுமே செய்ய முனையவில்லை அவர்கள்...

இருக்கிறது காரணம் ...
இருக்கிறது நிறம்...

அவன் ஓய்வெடுக்கட்டும் அமைதியாய்
அவன் அன்னையின் அருகில்...

நீதி மலரட்டும்...
ஏதாவது அவர்கள் செய்யட்டும்
இப்போதேனும்...

( மிச்சேல் லோரன்ஸ் கவிதையை தழுவிய தமிழாக்கம். சற்று சுதந்திரத்தோடு... மன்னிக்கவும் தவறு இருந்தால்)

க.சுவாமிநாதன்