சட்டை கிழியவில்லை என சந்தோஷப்படு

முன் குறிப்பு : சனிக்கிழமை அன்றே எழுதத் தொடங்கியது. எங்களின் மகத்தான தலைவர் தோழர் ஆர்.ஜி அவர்களின் மறைவால் பாதியிலேயே நின்று விட்டது.  அவரது இறுதி நிகழ்ச்சிக்காக நேற்று சென்னை சென்று விட்டதால் இப்போதுதான் முடிக்கிறேன்.

தமிழக சட்டப்பேரவை பலப்பரிட்சை களேபரங்களுடன் சட்டை கிழிப்புக்கள், உண்ணாவிரதம், கைதுகளோடு நடந்து முடிந்து எடப்பாடி வெற்றி பெற்றதாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

நடந்த எதுவுமே சரியில்லை. அதிமுகவின் இரண்டு அணிகள், சபாநாயகர்,  திமுக  என யாருமே ஒழுங்காக நடந்து கொள்ளவில்லை என்பதுதான் யதார்த்தம்.

சட்டப்பேரவையில்தான் பெரும்பான்மை தீர்மானிக்கப்பட வேண்டும் என்றும் உடனடியாக அவை கூட்டப்பட வேண்டும் என்ற கோரிக்கையை வலியுறுத்திக் கொண்டிருந்த திமுக நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பான நாள் அறிவிக்கப்பட்டதும் வேறொரு நாளில் நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பு நடத்த வேண்டும் என்ற கோரிக்கையையும் ரகசிய வாக்கெடுப்பு என்ற கோரிக்கையையும் முன்வைத்தது. இதிலே ரகசிய வாக்கெடுப்பு என்ற கோரிக்கையை மட்டும் அவர்கள் வலியுறுத்தி இருக்கலாம். இன்னொரு நாள் என்று சொல்லும் போதே அவர்களால் கூவாத்தூரில் அடைபட்டுக் கிடந்த ஆட்டு மந்தையிலிருந்து யாரையும் இழுக்க முடியவில்லை என்பதையே காண்பித்தது.

கூவாத்தூரில் சகல சுகபோகங்களையும் அனுபவித்துக் கொண்டிருந்த ஆட்டு மந்தைக் கூட்டத்தை அப்படியே போதையில் அழைத்து வந்து சாவி கொடுத்த பொம்மைகளாக மாற்றி எழுந்து நிற்க வைத்து வெற்றி பெற்றதில் எடப்பாடிக்கு எந்த பெருமையோ, வெற்றியோ, ஓங்கி அடிச்ச ஒன்றரை டன் சத்தியத்தை நிறைவேற்றிய திருப்தியோ கிடையாது. ரகசிய வாக்கெடுப்பு கூடாது என்று சபாநாயகரை முடிவெடுக்க வைத்ததே தங்கள் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள எம்.எல்.ஏ க்கள் மீதான நம்பிக்கை குறித்த அச்சம்தானே! ரகசிய வாக்கெடுப்பு நடந்திருந்தால் ஒரு வேளை மனசாட்சி என்ற ஒன்று அந்த மந்தை ஆடுகளுக்கு இருந்திருந்தால் இன்றைக்கு ஐந்து கோப்புகளில் கையெழுத்து போடும் வாய்ப்பு கிடைக்காமல் கூட போயிருக்கலாம்.

ஜல்லிக்கட்டு போராட்டத்தின் போது முதல் சில நாட்கள் எதுவும் செய்யாமல் இருந்த போது "மிக்ஸர் பன்னீர்" என்று ஒரு பட்டம் கொடுத்தார்கள். அந்த பட்டத்திற்கு தான் தகுதியானவர் என்பதை சனிக்கிழமை மீண்டும் நிரூபித்தார் அவர். பாவம் அவருக்கு ஆலோசனை சொன்னவர்கள்  அந்தர்தியானத்துக்கு சென்று விட்டார்களோ?

திமுக நல்ல வாய்ப்பை கோட்டை விட்டு விட்டது என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். அவர்கள் செயல் திட்டத்தில் ஏதோ கோளாறு. க்ளைமேக்ஸ் சீனில் வ்ர வேண்டிய சண்டைக் காட்சியை ஓபனிங் சீனிலே நடத்தி விட்டதால் க்ளைமேக்ஸ் காட்சியில் அவர்களுக்கு வேலையே இல்லாமல் போய் விட்டது. 

வாக்கெடுப்பு வரை அவர்கள் பொறுமை காத்திருந்தால் நிலைமைகள் ஒரு வேளை மாறி இருக்கலாம். தேவே கௌடா நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பு சமயம் பேசுகிற போது சீத்தாராம் கேசரியைக் காண்பித்து "The Old Man is in a hurry" என்று சொன்னதுதான் நினைவுக்கு வந்தது. அது போல Stalin was in a hurry. பாவம் அவரும் என்ன செய்வார்? இலவு காத்த கிளி கதை அல்லவா அவருடையது. 

கடைசி காட்சி வரை திமுக பொறுமை காத்திருக்கலாம்.
இப்போ சட்டை கிழிந்ததுதான் மிச்சம்.

சபாநாயகரைப் பற்றி என்ன சொல்ல? கூவாத்தூரில் அடைபடாமலே கூவாத்தூர்  மனோபாவத்துடன்தான்  இருந்தார். நடந்த களேபரங்கள் ஏற்புடையது அல்ல. ஆனால் அதற்கு அவர் ஜாதிய முலாம் பூசியது மோசமானது. தமிழகத்தில் தீண்டாமைக் கொடுமையோ அல்லது ஆணவக் கொலைகளோ கிடையாது என்று முந்தைய ஜெயலலிதா ஆட்சியில் சட்டமன்றத்தில் ஓ.பி.எஸ் சொன்ன போது அதை மறுத்திருந்தால் அவர் நியாயவான். அவருடைய மாவட்டத்தில்தான் கோகுல்ராஜ் கொலை நடந்தது. டி.எஸ்.பி  விஷ்ணுபிரியா தற்கொலை செய்து கொண்டார். ஆனால் அப்போதெல்லாம் அவர் வாய் திறக்கவே இல்லை.

இப்படி எதுவுமே சரியில்லாத போது எதை எழுதுவது என்று எரிச்சல்தான் வருகிறது. அதுவும் இத்தனை கூத்துக்களுக்கு மத்தியில் எடப்பாடி தக்கவைத்துக் கொண்ட பதவி தினகரனுக்கு முதல்வராகும் ஆசை வரும் வரையில்தான் (எடப்பாடியைப் பார்த்து ஸ்டாலின் சிரித்தால் அந்த ஆசை வந்து விடும்) என்று நினைக்கும்போது இன்னும் எரிச்சல் அதிகமாகிறது.

இந்த கூத்துக்களில் ஒரே ஒரு சந்தோஷம்.

தொலைக்காட்சியை பார்த்துக் கொண்டிருந்த நம் சட்டை கிழியவில்லை.